نقشه هایی برای گم شدن

آنچه در کتاب نقشه‌هایی برای گم شدن (A Field Guide to Getting Lost) مطالعه می‌کنید، مطالبی زندگی‌نامه‌ای از ربکا سولنیت هستند که مضامینی همانند عدم قطعیت، اعتماد، از دست دادن، خاطرات، آرزوها، و بُعد مکان را مورد بحث قرار می‌دهند. او به دنبال کشف روش‌هایی است که به‌ کمک آن‌ها راهمان را در جهان می‌یابیم، یا مکان‌هایی که در مسیر یافتن یا گم کردن خود ازشان عبور می‌کنیم؛ می‌تواند طبیعت وحشی باشد یا محیط شهری. داستان‌های کوچک سولنیت در این جستارها با داستان‌های بزرگ‌تری پیوند می‌خورد: از داستان اسارت آمریکایی‌های قدیم، تا به کار بردن رنگ آبی در نقاشی‌های دوران رنسانس و مواجهۀ خود سولنیت با کوه و بیابان و فیلم «سرگیجه»ی هیچکاک. گرچه صرفاً این‌ها هم نیست، و موسیقی، فلسفه، جغرافیا، روابط عاشقانه و... هم در نوشتن این جستارها تاثیر گذار بودند. موضوعی که جستارهای ربکا سولنیت (Rebecca Solnit) را جذاب می‌کند این است که نوشته‌هایش با آنکه سرشار از تصویر و استعاره‌اند و خواننده را در زمان مطالعه کتاب در افکار و آرمان‌های شخصی نویسنده غرق می‌کنند؛ اما او مسیری مشخص را انتخاب کرده و نوشته‌هایش را در راستای ایده‌ای واحد به تحریر در آورده است. در حقیقت، سولنیت نه به دنبال پاسخ است و نه قصد دارد به جایگاه خاصی برسد. نقشه‌های او مسیر را نشان نمی‌دهند، بلکه دیدگاه را تغییر می‌دهد. او به شما یاد می‌دهد با نسبی بودن جهان هستی کنار بیایید و بدون تلاش بیهوده برای عبور از مرزهای ناشناخته از زندگی لذت ببرید.