صد سال تنهایی - امیر کبیر

مضمون اصلی این اثر، تنهایی است. رمان صد سال تنهایی به شرح زندگی شش نسل از خانواده بوئندیا پرداخته است؛ که نسل اول آن‌ها در دهکده‌ای به نام ماکوندو ساکن می‌شود. داستان از زبان سوم شخص حکایت می‌شود. سبک این رمان رئالیسم جادویی است. مارکز، با نوشتن از کولی‌ها، از همان ابتدای رمان به شرح کارهای جادویی آن‌ها می‌پردازد و شگفتی‌های مربوط به حضورشان در دهکده را در خلال داستان کش و قوس می‌دهد. ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های داستان به جادویی شدن روایت‌ها می‌افزاید.